Tijdens ons 25-jarig  huwelijksfeest in 1996.

Enschede, 23 november, 2017

Wir setzen uns mit Traenen nieder.....JS.Bach.

Rolstoelgebonden, bijna blind en bovendien grieperig was ik gisteren niet in staat naar Nijmegen af te reizen, om Jac. de laatste eer te bewijzen. Vandaar dit in memoriam.

Wir setzen uns  mit Traenen nieder.....

Vanaf het noviciaat in Mariendaal tot en met het tertiaat in Drongen was ik 9 jaar samen met Jac. We werden samen met 7 anderen tot priester gewijd in 1962. Na het tertiaat werd Jac mijn buurman in Yogya, hij als directeur van de drukkerij Kanisius en ik als jeugd-pastor in Bintaran. Jac  sponserde ons radiostation Bikima , dat reclame maakte voor drukkerij Kanisius. We werkten goed samen.

In 1969 ging ik terug naar NL voor een sabbatsjaar en in 1970 trad ik uit . Daar had Jac geen moeite mee en onze vriendschap bleef in tact. Bij onze regelmatige bezoeken aan Indonesie, kreeg ik regelmatig een auto met chauffeur mee en waren we altijd welkom bij Jac.

In de jaren 80 van de vorige eeuw hebben we met een klein groepje onder leiding van pater Rietmeier vergaderd bij Loed Loosen in Deventer. We bespraken daar de mogelijkheden van sjoudsj. Bij de evaluatie kort daarna deelde pater Rietmeier ons mee, dat er op dat monent nog geen draagvlak  was bij de Societeit voor dat idee. Pas in de jaren 90 kwam er beweging in deze zaak en zeker toen Jac zich er mee ging bezig houden. Jac heeft bergen werk verzet voor sjoudsj. Hij was de drijvende kracht.

Jac nam een time-out na de laatste bijeenkomst in Ravenstein. We hoorden maandenlang niets van hem, en ik begon me af te vragen: Jacques,waer bestu bleven....Ik belde en mailde hem regelmatig. Dan hoorde ik alleen van hem, dat hij last had van doofheid, maar hij  verstond mij perfect.

En dan kwam de mail over Ravenstein 2018. Ik mailde Jac uitvoerig terug, waarop hij mij enige opening  van zaken gaf in een uitvoerige mail.

Jac was tijdens  die lange jaren jaren van opleiding een prettige collega, die altijd  bereid was je te helpen aan een fiets of brommer, want daar ging Jac over tijdens onze opleiding in Yogya. Tijdens recreaties en ontmoetingen hebben we veel gelachen om de spitse opmerkingen van Jac.

Hij belde of mailde  rond 31 juli, 2012 de nog levende priester-wijdelingen van Yogya, 1962, waarbij hij  memoreerde,dat de wijdelingen van toen op 31 juli, 2012 50 jaar priester waren, het herdenken waard. Dat was Jacques ten voete uit.

Het laatste feest met Jac was op de Wilmersberg in mei, 2009. Ik werd toen 80.

Dank, Jacques , voor je werk voor sjoudsj en voor je 68-jarige vriendschap,ook namens Johanna, Chantal  en Bernie.

Ben.